سرمایه در گردش چیست و چگونه محاسبه می شود؟

شاخص سرمایه در گردش یک معیار برای بیان نقدینگی تحت اختیار شرکت یا فرد است. اگر بخواهیم ساده تر توضیح دهیم، سرمایه در جریان تمام دارایی ها و وجوهاتی است که در اختیار شرکت تجاری یا فرد قرار دارد و می توان بر اساس آن اقداماتی نظیر خرید، سرمایه گذاری یا دریافت وام و ... انجام داد. نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که این شاخص، یک شاخص کوتاه مدت (یک ساله یا کمتر) محسوب می شود و برابر است با کسر بدهی های جاری از تمام دارایی های جاری.

تصور کنید یک فروشگاه بزرگ پر از کالاهای متنوع دارید، مشتریان هم در رفت‌وآمد هستند، اما به‌یک‌باره متوجه می‌شوید پول کافی برای پرداخت حقوق کارکنان یا سفارش مواد اولیه جدید ندارید. اینجاست که اهمیت وجوه نقد در گردش یا سرمایه در گردش (Working Capital) آشکار می‌شود. این سرمایه، شریان حیاتی یک کسب‌وکار به شمار می‌رود؛ جریانی که اگر مختل شود، ممکن است کسب‌وکار را با مشکلات جدی مواجه کند. مدیریت این بخش نه تنها برای بقا، بلکه برای رشد و شکوفایی هر کسب‌وکاری ضروری است. این امر خود شامل نظارت دقیق بر دارایی‌های جاری، بدهی‌های کوتاه‌مدت و جریان نقدی می‌شود. کسب‌وکارهایی که وجوه نقد در گردش خود را به درستی مدیریت می‌کنند، می‌توانند در برابر چالش‌های اقتصادی مقاوم‌تر باشند و حتی فرصت‌های جدید سرمایه‌گذاری را شکار کنند. 

ما در ادامه می خواهیم جنبه های مختلفی از سرمایه در گردش را مورد بررسی قرار دهیم و بدانیم که این مفهوم چه کارکردی دارد و چگونه از آن در دنیای اقتصاد استفاده می شود؟ این شاخص مالی برای نشان دادن سلامت یک شرکت تجاری یا توانایی مالی فرد بسیار اهمیت دارد و در بسیاری از موارد از جمله دریافت وام و... کارایی خودش را نشان می دهد.
 

فهرست مطالب:

• تعریف سرمایه در گردش
•  اجزای سرمایه در گردش
• نقش سرمایه در گردش در دنیای اقتصاد
• نقش سرمایه در گردش در زندگی شخصی
• فرمول محاسبه سرمایه در گردش
• اهمیت سرمایه در گردش خالص
•  نسبت سرمایه در گردش چیست؟ و چگونه محاسبه می‌شود؟
• چه کسب‌‌و‌کارهایی به سرمایه در گردش بالا نیاز دارند؟
•  چگونه کرادفاندینگ دونگی می‌تواند سرمایه در گردش کسب‌وکارها را تأمین کند؟
• جمع‌بندی

تعریف سرمایه در گردش

سرمایه در گردش (Working Capital) چیست؟ درک معنای وجوه نقد در گردش پایه‌ای‌ترین قدم برای مدیریت بهتر منابع مالی یک کسب‌وکار است. این مفهوم در دل خود تعریفی ساده اما بسیار مهم دارد که برای تمامی مدیران مالی و کارآفرینان قابل فهم است. وجوه نقد در گردش به تفاوت بین دارایی‌های جاری و بدهی‌های جاری گفته می‌شود. این قیاس نشان می‌دهد یک شرکت توانایی لازم جهت پرداخت تعهدات کوتاه‌مدت را دارد و قادر است منابع لازم برای عملیات روزانه‌اش را تأمین کند. به زبان ساده، وجوه نقد در گردش نقش سوختی را دارد که موتور کسب‌وکار را روشن نگه می‌دارد.

بیشتر بخوانید: محاسبه سود سپرده بانکی

وجوه نقد در گردش مفهومی است که به دارایی‌های جاری شرکت (مثل وجه نقد، حساب‌های دریافتنی و موجودی کالا) منهای بدهی‌های جاری (مثل حساب‌های پرداختنی و بدهی‌های کوتاه‌مدت) اشاره دارد. این تفاوت نشان‌دهنده ظرفیت شرکت در تأمین نیازهای مالی کوتاه‌مدت خود است. به عنوان مثال، اگر دارایی‌های جاری شرکتی 500 میلیون تومان و بدهی‌های جاری آن 300 میلیون تومان باشد، وجوه نقد در گردش خالص آن 200 میلیون تومان است. این عدد به‌طور واضح پتانسیل شرکت برای مدیریت تعهدات گوناگون را نشان می‌دهد.

بیشتر بخوانید: سرمایه گذاری با سود بالاتر از سود بانکی (با ضمانت نامه بانکی تعهد پرداخت اصل و سود)

تفاوت سرمایه در گردش خالص با سرمایه در گردش کلی

وجود یا سرمایه در گردش کلی و خالص دو مفهوم مجزا هستند که گاهی به اشتباه به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. وجوه نقد در گردش کلی شامل مجموع دارایی‌های جاری است، بدون اینکه بدهی‌های جاری از آن کم شود. این عدد تصویری کلی از منابع کوتاه‌مدت شرکت ارائه می‌دهد، اما به تنهایی نمی‌تواند وضعیت واقعی نقدینگی و توان پرداخت بدهی‌های شرکت را نشان دهد.

از سوی دیگر، وجوه نقد در گردش خالص عددی است که از کسر بدهی‌های جاری از دارایی‌های جاری به دست می‌آید. این عدد واقعی‌تر و دقیق‌تر است و می‌تواند مشخص کند شرکت تا چه حد برای مدیریت نیازهای کوتاه‌مدت مالی خود آماده خواهد بود.

 اجزای سرمایه در گردش

وجوه نقد در گردش از ترکیب دو بخش کلیدی یعنی دارایی‌های جاری و بدهی‌های جاری شکل می‌گیرد. این اجزا، ستون‌های اصلی مدیریت مالی کوتاه‌مدت یک کسب‌وکار را تشکیل می‌دهند. بدون شناخت دقیق این بخش‌ها، مدیریت وجوه نقد در گردش به‌طور مؤثر امکان‌پذیر نخواهد بود.

دارایی‌های جاری شامل مواردی است که به سرعت به وجه نقد تبدیل می‌شوند یا در طی یک دوره مالی کوتاه (معمولاً یک سال) قابل استفاده هستند. موجودی کالا، حساب‌های دریافتنی و پول نقد، نمونه‌هایی از این دارایی‌ها به شمار می‌روند. از سوی دیگر، بدهی‌های جاری به تعهدات مالی کوتاه‌مدت شرکت اشاره دارند که باید ظرف یک سال تسویه شوند، مانند حساب‌های پرداختنی و وام‌های کوتاه‌مدت.

دارایی جاری چیست؟

دارایی جاری، همان منابعی است که به راحتی می‌توانند در کوتاه‌ترین زمان ممکن به وجه نقد تبدیل شوند. وجه نقد خود بزرگ‌ترین بخش دارایی‌های جاری است، اما دیگر اقلام این دسته نیز اهمیت زیادی دارند و نقش مهمی در رابطه با سرمایه در گردش ایفا می‌کنند. برای مثال، حساب‌های دریافتنی که نشان‌دهنده طلب‌های شرکت از مشتریان است، یکی از مهم‌ترین اجزای دارایی جاری محسوب می‌شود. موجودی کالا نیز بخش دیگری است که اغلب در کسب‌وکارهای تولیدی یا تجاری مورد محاسبه قرار می‌گیرد و نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذر کرد.

دارایی های جاری شامل کدام موارد می شود؟

دارایی های جاری برابر است با تمام دارایی هایی که به صورت کوتاه مدت می تواند وجود داشته باشد و قابل دسترس است. به طور مثال تمام کالاهایی که در انبار آماده فروش دارید، تمام وجوه نقد و طلب هایی که قرار است وصول شود همه و همه به عنوان دارایی های جاری شناخته می شود.

توجه داشته باشید که دارایی های ساکن مانند زمین، دستگاه های کارخانه ای و ... به عنوان دارایی های جاری شناخته نمی شود. دارایی جاری معمولا در دسترس است و شما می توانید به سرعت از آن استفاده کنید. از این رو آن دسته از سرمایه گذاری هایی که در دوره های کمتر از یک سال صورت می گیرد به عنوان دارایی های جاری شناخته می شود.

بدهی جاری چیست؟

هما‌ن‌طور که پیش از این بیان شد، بدهی جاری شامل تمامی تعهدات مالی یک شرکت است که باید در مدت زمان کوتاه (معمولاً یک سال) نسبت به پرداخت آن‌ها اقدام کرد. حساب‌های پرداختنی، اقساط وام‌های کوتاه‌مدت و هزینه‌های جاری نظیر اجاره یا حقوق کارکنان در این دسته‌بندی قرار می‌گیرند. بدهی جاری بخش حیاتی وجوه نقد در گردش است، زیرا حجم و زمان‌بندی پرداخت این تعهدات تأثیر مستقیمی بر نقدینگی شرکت دارد.

بدهی های جاری شامل کدام موارد است؟

تمامی بدهی ها و خرج هایی که باید طی یک سال یا کمتر توسط فرد یا شرکت پرداخت شود به عنوان بدهی های جاری شناخته می شود. مالیات بر درآمد، حساب های پرداختنی کوتاه مدت، حقوق معوق کارمندان و ... از جمله بدهی های جاری شناخته می شود.

بیشتر بخوانید: شروع سرمایه گذاری؛ سرمایه گذاری را چگونه و از کجا آغاز کنم؟

در محاسبه سرمایه در گردش و مفهوم بدهی های جاری باید به این موضوع توجه داشته باشید که بدهی هایی با سررسید بیش از یک سال در جریان این فرمول قرار نمی گیرد. تمام سود و بدهی های بانکی که به صورت منظم پرداخت می شود نیز به عنوان بدهی های جاری شناخته می شود.

در خصوص مفهوم بدهی های جاری به این موضوع توجه داشته باشید که این مفهوم با هزینه های جاری کاملا متفاوت است. در واقع هزینه های جاری به هزینه هایی گفته می شود که بر اساس نیاز شرکت تجاری یا فرد ایجاد می شود، اما بدهی هزینه ای است که در گذشته ایجاد شده و شما باید امروز آن را تسویه کنید. این نکته ای است که در فهم نرخ سرمایه در گردش  اهمیت بسیاری دارد.

نحوه محاسبه سرمایه در گردش خالص

محاسبه وجوه نقد در گردش خالص یک فرآیند لازم الاجرا است که هر کسب‌وکار باید به‌طور دوره‌ای آن را انجام دهد. این محاسبه به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا وضعیت نقدینگی خود را ارزیابی کرده و توانایی‌شان در پوشش هزینه‌های کوتاه‌مدت را بررسی کنند. لازم است این محاسبه به‌طور منظم، به‌ویژه در پایان هر فصل مالی، انجام شود تا کسب‌وکارها بتوانند تصمیمات استراتژیک دقیق‌تری بگیرند.

معمولاً مدیران مالی یا حسابداران شرکت مسئول محاسبه سرمایه خالص در گردش هستند. آن‌ها با تجزیه و تحلیل دارایی‌ها و بدهی‌های جاری، وجوه نقد در گردش خالص را محاسبه کرده و به این ترتیب از هرگونه بحران نقدینگی پیشگیری می‌کنند. در مواقعی که بازار دچار نوسانات شدید می‌شود یا کسب‌وکار با چالش‌های مالی مواجه است، این امر اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. به طور کلی، محاسبه این پارامتر به کسب‌وکارها امکان می‌دهد منابع مالی خود را به‌طور مؤثری مدیریت کرده و از به‌وجود آمدن مشکلات جدی جلوگیری کنند.

بیشتر بخوانید: مشاهده قیمت دلار همین امروز

اگر بدهی های جاری یک شرکت تجاری یا یک فرد را از دارایی های جاری آن فرد یا شرکت کسر کنیم، به عددی می رسیم که نشان دهنده سرمایه‌ی در گردش آن است. نکته ای که وجود دارد این است که اگر حاصل این کسر مثبت شود نشان می دهد که شرکت تجاری یا فرد سرمایه در جریان مثبتی دارد و می تواند علاوه بر پرداخت بدهی های جاری نسبت به پرداخت هزینه های جاری و اهدافی که دارد اقدام نماید.حال اگر طی محاسبه سرمایه در گردش ، عدد منفی ظاهر شود نشان می دهد که بدهی های جاری بیش از دارایی های شرکت یا فرد است و از نظر اقتصادی این شاخص منفی نشانه ورشکستگی محسوب می شود.

بیشتر بخوانید: بهترین سرمایه گذاری با سود بالای 30 درصد چیست؟

نقش سرمایه در گردش در دنیای اقتصاد

گردش سرمایه کارکردهای متنوعی در دنیای اقتصاد و شرکت های تجاری بازی می کند. مهم ترین کارکرد مشخص بودن سرمایه‌ی در گردش، شناسایی اعتبار یک شرکت است. در واقع زمانی که این سرمایه برای یک شرکت تجاری عدد قابل توجهی باشد عملا نشان دهنده این موضوع است که این شرکت کارکرد خوبی داشته و می تواند علاوه بر بدهی های جاری، هزینه های روز خود را به خوبی مدیریت کند و امکان انجام کارکردهای مختلفی را دارد.

بیشتر بخوانید: چطور یک سرمایه گذاری کم ریسک و پر بازده داشته باشیم؟

این اعتبار برای دریافت وام و ایجاد بدهی های آینده بسیار اهمیت دارد. در واقع یکی از مهمترین فاکتورهایی که سرمایه گذاران و اعطا کنندگان اعتبار در نظر میگیرند یا اعتباری در اختیار یک شرکت قرار دهند، دقیقا همین سرمایه‌ی در گردش است. اگر سرمایه در جریان بیشتر از اعتبار تخصیص یافته باشد عملا سرمایه گذار این اطمینان را خواهد داشت که اصل سرمایه بازگشت پذیر خواهد بود.

کارکرد دیگر این سرمایه را می توان در افزایش قدرت عملکردی شرکت دانست. در واقع اگر یک شرکت تجاری نسبت سرمایه در گردش خوبی داشته باشد می تواند کارکردهای مختلفی از خود نشان دهد. به طور مثال می تواند بدون نیاز به منابع خارجی طرح های توسعه ای خود را اجرا کند و یا حقوق کارمندان خود را افزایش دهد. این ها از جمله مهمترین کارکردهایی است که می توان در خصوص سرمایه در گردش خالص به آن اشاره کرد.

نقش سرمایه در گردش در زندگی شخصی

منابع و مصارف سرمایه در گردش در زندگی شخصی و فردی نیز تاثیرگذار است. هر کدام از ما درآمد و هزینه های مشخصی داریم و سعی می کنیم به نوعی درآمدی بیش از هزینه ها و بدهی های جاری خود ایجاد کنیم. اگر بتوانیم درآمدی بیش از هزینه های جاری برای خود ایجاد کنیم گفته می شود که سرمایه‌ی در گردش مثبتی داریم و اگر عکس این اتفاق بیفتد عملا گفته می شود که سرمایه در جریان منفی است و برای تامین هزینه های باقی مانده نیاز به تامین مالی خارجی است.

بیشتر بخوانید: بهترین سرمایه گذاری شخصی کدام است؟

یکی از مهم ترین کارکرد های محاسبه این سرمایه در زندگی شخصی این است که مشخص می کند که آیا درآمد ما کافی است؟ آیا هزینه ها قابل کنترل است؟ همچنین اگر این سرمایه به صورت مثبت وجود دارد، این سرمایه را چگونه می توان صرف کرد؟

یک فرد عادی شاید نداند که سرمایه در گردش یعنی چه ، اما به خوبی متوجه است که می تواند با افزایش درآمد و کاهش هزینه ها سرمایه ای ایجاد کند و بر اساس این سرمایه سراغ اقدامات خاصی مانند سرمایه گذاری برود. اینجاست که مفهومی تحت عنوان تاثیر مدیریت سرمایه در گردش در سودآوری ایجاد می شود.

بگذارید کمی ساده تر بیان کنیم، همانطور که گفتیم سرمایه در جریان عبارت است سرمایه ای که طی یک سال یا کمتر بر اساس کسر هزینه ها از دارایی ها ایجاد می شود. بنابراین تمامی مدیریت ما در خصوص این سرمایه محدود به دوره یک ساله و کمتر خواهد شد. از طرف دیگر بر اساس افزایش تورم و کاهش ارزش سرمایه طی روزهای مختلف، عملا حفظ و نگهداری این سرمایه به صورت ساکن کار چندان عقلانی محسوب نمی شود. اینجاست که باید دید چگونه می توان از این سرمایه استفاده کرد؟

سرمایه در جریان عاملی برای ورود به دنیای سرمایه گذاری

یکی از کارکردهای مهم سرمایه در گردش این است که به فرد اجازه می دهد بتواند از نظر مالی اقدامات خاصی انجام دهد. یکی از مهم ترین این اقدامات را می توان ورود به دنیای سرمایه گذاری دانست. احتمالا این نصیحت را شنیده اید که می گویند با سرمایه ای وارد دنیای مالی و بازارهای اقتصادی شوید که به آن احتیاجی ندارید و اساسا سرمایه آزاد شماست. در واقع منظور این نصیحت همان سرمایه در جریان است که تا به اینجا آن را بارها توضیح دادیم.

یکی از مهم ترین نقاط تفاوت میان سرمایه در گردش شرکت ها و افراد عادی این است که غالبا شرکت ها سرمایه های درگردش بالایی دارند و بر اساس آن قدرت تصمیم گیری بیشتری در اختیار خواهند داشت. اما سرمایه‌ی در گردشی که در اختیار افراد عادی در جامعه وجود دارد معمولا کم و محدود است و این مسئله قدرت حرکت آن ها را کمتر می کند.

سرمایه گذاری در بازارهای مالی گرچه با سرمایه ای اندک اتفاق می افتد اما سود آوری چندان بالایی ندارد و به این مسئله شما باید ریسک از دست رفتن سرمایه و کاهش آن را هم اضافه کنید. از طرف دیگر این سرمایه شاید در ابتدا به عنوان یک سرمایه آزاد شناخته شود اما بر اساس توان اقتصادی و مالی که در جامعه وجود دارد عملا باید به این نکته اشاره کرد که این سرمایه کارکردهای بسیاری در زندگی دارد و نمی توان به طور کامل آن را یک سرمایه آزاد در نظر گرفت.

بیشتر بخوانید: سرمایه گذاری چیست و انواع روش های سرمایه گذاری کدام است؟

از این رو بهتر است مسیری را انتخاب کرد که علاوه بر حفظ سرمایه و امکان بازگشت آن در دوره ای مشخص، سودآوری نسبتا خوب و منطقی برای ما داشته باشد. اینجاست که طرح های ارائه شده در دونگی بر اساس تعهد بازگشت اصل سرمایه می تواند کارایی خوبی داشته باشد. این طرح ها در دوره های حداکثر یک ساله ارائه می شود، از این رو در محاسبات خود می توانید این سرمایه گذاری را به عنوان دارایی های جاری خود در نظر بگیرید.

از طرف دیگر این سرمایه گذاری با سرمایه حداقل یک میلیون تومانی امکان پذیر است و نیازی به پرداخت کارمزد یا مالیات در طی آن وجود ندارد. همچنین برخی از این طرح ها علاوه بر امکان بازگشت سرمایه دارای تعهد و ضمانت های بانکی برای پرداخت سود مشخص شده به سرمایه گذاران خود اعطا می کنند.

فرمول محاسبه سرمایه در گردش

سرمایه در گردش یکی از ساده‌ترین اما مؤثرترین ابزارهای تحلیل مالی است که فرمول آن اغلب به‌عنوان یک استاندارد در دنیای مدیریت مالی به کار می‌رود. این فرمول به سادگی اختلاف بین دارایی‌های جاری و بدهی‌های جاری را محاسبه می‌کند و یک شاخص شفاف و قابل‌اعتماد برای ارزیابی وضعیت نقدینگی و سلامت مالی شرکت ارائه می‌دهد. فرمول استاندارد محاسبه وجوه نقد در گردش به صورت زیر است:

منابع نقدی عملیاتی = دارایی‌های جاری - بدهی‌های جاری

معرفی فرمول استاندارد محاسبه

همان‌طور که گفته شد، فرمول استاندارد وجوه نقد در گردش بسیار ساده است. این فرمول به مدیران مالی اجازه می‌دهد تا وضعیت نقدینگی شرکت را به‌طور دقیق ارزیابی کنند و برای تصمیم‌گیری‌های مالی بهتر آماده شوند. شایان ذکر است که این فرمول در تمامی روش‌های حسابداری و حسابرسی در سراسر جهان یکسان خواهد بود که خود یک نکته جالب محسوب می‌شود. 

مثال‌هایی از محاسبه سرمایه در گردش در کسب‌وکارهای مختلف

برای درک بهتر نحوه محاسبه وجوه نقد در گردش، بیایید به بررسی چند مثال از صنایع مختلف بپردازیم. فرض کنید یک شرکت خرده‌فروشی دارایی‌های جاری زیر را داشته باشد: 200 میلیون تومان وجه نقد، 300 میلیون تومان موجودی کالا و 100 میلیون تومان حساب‌های دریافتنی. بدهی‌های جاری این شرکت نیز شامل 250 میلیون تومان حساب‌های پرداختنی و 150 میلیون تومان وام کوتاه‌مدت است. وجوه نقد در گردش خالص این شرکت برابر خواهد بود با:

(200+300+100) - (250+150) = 200 میلیون تومان

این عدد مثبت نشان می‌دهد شرکت در مدیریت تعهدات کوتاه‌مدت خود مشکلی ندارد و می‌تواند از نقدینگی موجود برای رشد یا سرمایه‌گذاری بیشتر استفاده کند.
حال به سراغ یک شرکت تولیدی برویم. فرض کنید این شرکت دارایی‌های جاری 500 میلیون تومان و بدهی‌های جاری 600 میلیون تومان دارد. در این حالت، سرمایه در گردش خالص برابر است با:

500 - 600 = -100 میلیون تومان

این عدد منفی می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات نقدینگی یا وابستگی بیش از حد به بدهی‌ها باشد. چنین وضعیتی نیازمند اقدامات فوری مدیریتی است، مثل کاهش هزینه‌ها یا افزایش فروش. مثال‌های فوق مشخص می‌کنند که چگونه می‌توان با استفاده از فرمول وجوه نقد در گردش، وضعیت مالی کسب‌وکارها را ارزیابی و نقاط قوت یا ضعف آن‌ها را شناسایی کرد.

اهمیت سرمایه در گردش خالص

وجوه نقد در گردش خالص نقشی کلیدی در تعیین سلامت مالی شرکت‌ها دارد. این شاخص نه‌تنها نمایانگر توانایی یک کسب‌وکار در پرداخت تعهدات کوتاه‌مدت است، بلکه ابزاری استراتژیک برای مدیریت بهینه منابع مالی نیز به حساب می‌آید. شرکت‌هایی که وجوه نقد در گردش خالص کافی دارند، در مواجهه با بحران‌های مالی، انعطاف‌پذیری بیشتری نشان می‌دهند و قادر به استفاده از فرصت‌های جدید بازار خواهند بود.

سرمایه در گردش خالص چه اهمیتی دارد؟ و نقش آن در سلامت مالی شرکت‌ها

وجوه نقد در گردش خالص، مستقیماً بر سلامت مالی شرکت‌ها تأثیر می‌گذارد. این شاخص نشان‌دهنده میزان نقدینگی شرکت است و کمک می‌کند تا شرکت‌ها به‌صورت روزانه تعهدات مالی خود را مدیریت کنند. برای مثال، اگر وجوه نقد در گردش خالص مثبت باشد، می‌توان فهمید شرکت از توانایی لازم برای پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت برخوردار است و می‌تواند به‌طور همزمان منابع مالی مشخصی را برای رشد کسب‌وکار آزاد کند.

بیشتر بخوانید: بهترین سرمایه گذاری در ایران

تاثیر آن بر توانایی کسب‌وکارها در مدیریت هزینه‌ها و سرمایه‌گذاری

مدیریت صحیح وجوه نقد در گردش خالص می‌تواند تأثیر عمیقی بر توانایی یک کسب‌وکار در مدیریت هزینه‌ها و انجام سرمایه‌گذاری‌های جدید داشته باشد. شرکتی که وجوه نقد در گردش کافی دارد، قادر است بدون نیاز به وام‌های سرسام‌آور، هزینه‌های عملیاتی روزانه خود را پوشش دهد. سرمایه در گردش مناسب به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا تمرکز بیشتری بر توسعه محصولات جدید، گسترش بازار و افزایش بهره‌وری داشته باشند.

برای مثال، یک شرکت تولیدی که وجوه نقد در گردش خالص مثبتی دارد، می‌تواند مواد اولیه بیشتری خریداری کرده و حجم تولید را افزایش دهد. همچنین، این شرکت قادر خواهد بود تخفیف‌های نقدی مشخصی از تأمین‌کنندگان بگیرد که منجر به کاهش هزینه‌های کلی می‌شود.

از سوی دیگر، شرکت‌هایی که وجوه نقد در گردش خالص ضعیفی دارند، معمولاً ناچارند برای تأمین نقدینگی به روش‌های پرهزینه مثل وام‌های بانکی متوسل شوند. این امر نه‌تنها فشار مالی بیشتری ایجاد می‌کند، بلکه می‌تواند فرصت‌های سرمایه‌گذاری سودآور را نیز از بین ببرد. بنابراین، وجوه نقد در گردش خالص به‌عنوان یک ابزار کلیدی، به کسب‌وکارها کمک می‌کند هزینه‌های جاری را بهینه کرده و برای آینده‌ای پایدارتر برنامه‌ریزی کنند.

 نسبت سرمایه در گردش چیست و چگونه محاسبه می‌شود؟

نسبت وجوه نقد در گردش یکی دیگر از ابزارهای مفید برای ارزیابی وضعیت مالی شرکت‌ها است. این نسبت به مدیران و تحلیلگران مالی نشان می‌دهد آیا یک شرکت توانایی آن را دارد که تعهدات جاری خود را با استفاده از دارایی‌های جاری پرداخت کند یا خیر. فرمول محاسبه این نسبت بسیار ساده و به شکل زیر است:

نسبتس سرمایه یا وجوه نقد در گردش = دارایی‌های جاری ÷ بدهی‌های جاری

این شاخص تصویر دقیق‌تری از وضعیت مالی شرکت برای ما به ارمغان می‌آورد. نسبت بالای 1 مشخص‌کننده این است که شرکت منابع کافی برای پوشش تعهدات کوتاه‌مدت خود را دارد، در حالی که نسبت پایین‌تر از 1 به معنای وجود مشکلات مالی خواهد بود. در این بخش، به بررسی دقیق تعریف این نسبت و تأثیر آن بر تحلیل وضعیت مالی شرکت‌ها خواهیم پرداخت. همچنین نقش نسبت سرمایه در گردش در تصمیم‌گیری‌های مالی را به تفصیل توضیح خواهیم داد.

تعریف نسبت سرمایه در گردش

این نسبت از اقلام موجود در ترازنامه (Balance Sheet) استخراج می‌شود. دارایی‌های جاری (Current Assets) و بدهی‌های جاری (Current Liabilities) دو جزء اصلی این نسبت هستند. این نسبت به عنوان یک شاخص نقدینگی (Liquidity Ratio) شناخته می‌شود و برای سنجش توانایی شرکت در مدیریت کوتاه‌مدت مالی استفاده می‌شود. تحلیلگران مالی از این نسبت برای ارزیابی ریسک نقدینگی شرکت و توانایی آن در پوشش تعهدات کوتاه‌مدت بدون نیاز به فروش دارایی‌های بلندمدت استفاده می‌کنند.

بیشتر بخوانید: بهترین سرمایه گذاری با پول کم؛ سهام، صندوق یا کرادفاندینگ

نسبت وجوه نقد در گردش می‌تواند به شدت تحت تأثیر نوع صنعت قرار گیرد. به عنوان مثال، در صنایع تولیدی که نیاز به نگهداری موجودی کالای زیاد دارند، این نسبت ممکن است بالاتر باشد. در مقابل، در صنایع خدماتی که نیاز کمتری به موجودی کالا دارند، این نسبت معمولاً پایین‌تر است. بنابراین، مقایسه این نسبت بین شرکت‌های مختلف باید با در نظر گرفتن شرایط صنعت انجام شود. نسبت وجوه نقد در گردش معمولاً در کنار سایر نسبت‌های نقدینگی مانند نسبت آنی (Quick Ratio) و نسبت نقدی (Cash Ratio) استفاده می‌شود. این نسبت‌ها مکمل یکدیگر هستند و تصویر کامل‌تری از وضعیت نقدینگی شرکت ارائه می‌دهند.

بررسی تأثیر این نسبت در تحلیل وضعیت مالی شرکت‌ها

نسبت وجوه نقد در گردش به‌عنوان یک ابزار مؤثر در تحلیل وضعیت مالی شرکت‌ها نقش بسزایی دارد. تحلیلگران مالی با بررسی این نسبت می‌توانند تا حدود زیادی به درک خوبی از توانایی شرکت در مدیریت بدهی‌های کوتاه‌مدت دست یابند. به‌ویژه برای سرمایه‌گذاران و مدیران، این نسبت به‌عنوان یک شاخص از وضعیت مالی در کوتاه‌مدت اهمیت زیادی دارد.

اگر یک شرکت نسبت سرمایه در گردش بالایی داشته باشد، این امر نشان‌دهنده آن است که شرکت مذکور می‌تواند در برابر مشکلات نقدینگی از خود دفاع کند. علاوه بر این، یک نسبت بالا به شرکت اجازه خواهد داد تا برای فرصت‌های سرمایه‌گذاری در کوتاه‌مدت از منابع خود بهره ببرد. به‌طور مثال، شرکتی که این نسبت را در سطح مطلوبی حفظ کرده است، قادر است به راحتی نقدینگی مورد نیاز خود را به دست آورد یا در صورت بروز بحران‌های اقتصادی، بر مشکلات مالی غلبه کند.

از سوی دیگر، پایین بودن این نسبت می‌تواند مشکلات جدی برای شرکت به همراه داشته باشد. در این حالت ممکن است شرکت نتواند به‌موقع بدهی‌های خود را پرداخت کند و این امر منجر به کاهش اعتبار شرکت، افزایش هزینه‌های مالی و موارد مشابه خواهد شد. به همین جهت، مدیران باید همواره به نسبت وجوه نقد در گردش توجه کنند و در صورت نیاز به بهبود آن، اقداماتی مثل مدیریت بهتر موجودی کالا یا مذاکره با تأمین‌کنندگان را انجام دهند.

چه کسب‌‌و‌کارهایی به سرمایه در گردش بالا نیاز دارند؟

کسب‌وکارهای مختلف با توجه به ماهیت و مدل عملیاتی خود، نیاز متفاوتی به وجوه نقد در گردش دارند. به‌طور کلی، شرکت‌هایی که به موجودی کالا و تأمین مواد اولیه وابسته‌اند، به میزان بیشتری از این نوع سرمایه نیاز دارند تا بتوانند عملیات تولید و فروش خود را بدون مشکل ادامه دهند. در این کسب‌وکارها، دارایی‌های جاری باید به اندازه کافی بالا باشند تا بتوانند هزینه‌های روزانه، خرید مواد اولیه، پرداخت حقوق کارکنان و دیگر هزینه‌های جاری را پوشش دهند.

مثال‌هایی از صنایع و کسب‌وکارهایی که به وجوه نقد در گردش بالا نیازمندند

کسب‌وکارها و صنایع مختلف به دلایل متفاوتی به سرمایه در گردش بالا نیاز دارند. صنعت خرده ‌فروشی یکی از این صنایع به شمار می‌آید که در کشور ما نیز شناخته شده‌ است. در این حوزه، شرکت‌ها باید موجودی کالا را به‌صورت مداوم در اختیار داشته باشند تا بتوانند به تقاضای مشتریان پاسخ دهند. بدین منظور، نیاز به منابع مالی برای خرید کالا، نگهداری موجودی و پرداخت هزینه‌های حمل‌ونقل و انبارداری حس می‌شود. به‌علاوه، فروشگاه‌ها و زنجیره‌های خرده ‌فروشی باید به‌طور مستمر حقوق کارکنان، اجاره مغازه‌ها و هزینه‌های عملیاتی مشابه را پرداخت کنند.

بیشتر بخوانید:  شرکت سرمایه گذاری چیست و چه ویژگی هایی دارد؟

علاوه بر این، این نوع سرمایه در صنایع تولیدی، به‌ویژه در بخش‌هایی مانند خودروسازی یا لوازم الکترونیکی اهمیت ویژه‌ای دارد. این صنایع برای ادامه حیات خود به تأمین مواد اولیه از تأمین‌کنندگان مختلف وابسته‌اند و باید به‌طور پیوسته عملیات تولید را ادامه دهند. 

دلایل نیاز این صنایع به سرمایه در گردش بالا

این صنایع به دلیل ماهیت فعالیت‌های خود باید به‌طور مداوم منابع مالی کافی داشته باشند. یکی از دلایل این امر، به‌ویژه در صنعت خرده ‌فروشی و تولید، حفظ موجودی است. شرکت‌های فعال در این صنایع نیاز دارند تا موجودی کالا یا مواد اولیه خود را به‌صورت مستمر تأمین کنند. قاعدتاً چنین فعالیتی نیز به پول نقد فوری نیاز دارد و به‌طور طبیعی، شرکت‌ها باید نقدینگی لازم برای خرید محصولات جدید، مدیریت موجودی و تسویه حساب با تأمین‌کنندگان را داشته باشند.

 چگونه کرادفاندینگ دونگی می‌تواند سرمایه در گردش کسب‌وکارها را تأمین کند؟

کرادفاندینگ دونگی یک روش‌ نوآورانه است که می‌تواند به کسب‌وکارها در تأمین وجوه نقد در گردش کمک کند. این مدل تأمین مالی به‌ویژه برای کسب‌وکارهایی که قصد ارتقا و رشد بیزینس خود را دارند مفید است. چرا که این کسب‌وکارها معمولاً با مشکلات نقدینگی و نیاز به منابع مالی روبه‌رو هستند. کرادفاندینگ به چنین بیزنس‌هایی اجازه می‌دهد تا از منابع مردمی برای تأمین مالی و افزایش میزان سرمایه در گردش پروژه‌های خود استفاده کنند. در این سیستم، افراد یا سرمایه‌گذاران علاقه‌مند می‌توانند مبلغی از سرمایه خود را در اختیار کسب‌وکارها قرار دهند تا آن‌ها از این منابع برای تأمین نیازهای مالی‌، استفاده کنند. 

کرادفاندینگ به‌عنوان ابزاری برای تأمین سرمایه در گردش

کرادفاندینگ به‌عنوان یک ابزار نوین و پرکاربرد برای تأمین وجوه نقد در گردش، این امکان را به کسب‌وکارها می‌دهد تا از منابع مالی کوچک و بزرگ ارائه شده توسط اشخاص مختلف بهره‌برداری کنند. این روش معمولاً از طریق پلتفرم‌های آنلاین انجام می‌شود و به شرکت‌ها اجازه می‌دهد به سرمایه قابل توجهی دست یابند. کرادفاندینگ با وام‌های سنتی تفاوت چشم‌گیری دارد. این روش به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا بدون نیاز به شرایط پیچیده، به منابع مالی مدنظرشان دست یابند. این ویژگی به‌ویژه برای کسب‌وکارها یا استارتاپ‌ها که ممکن است توانایی تأمین مالی از منابع سنتی را نداشته باشند، مزیت بزرگی محسوب شود.

بیشتر بخوانید: کرادفاندینگ چیست؟ آنچه که در مورد تامین مالی جمعی باید بدانید

چند مثال از استفاده کسب‌وکارها برای مدیریت سرمایه در گردش به کمک کرادفاندینگ

شرکت Oculus Rift از جمله مواردی به شمار می‌آید که سرمایه مالی قابل قبولی را به کمک روش کرادفاندینگ جذب کرد. این شرکت که امروزه توسط فیسبوک (متا) خریداری شده است، اولین قدم‌های خود را از طریق کمپین کرادفاندینگ در پلتفرم کیک‌استارتر برداشت. Oculus Rift توانست در کمتر از یک ماه، بیش از 2.4 میلیون دلار جمع‌آوری کند. این سرمایه‌گذاری اولیه به شرکت مذکور اجازه داد فناوری واقعیت مجازی خود را توسعه دهد و توجه غول‌های فناوری را جلب کند.

مزایای استفاده از کرادفاندینگ دونگی در مدیریت سرمایه در گردش

استفاده از کرادفاندینگ دونگی به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا  بدون نیاز به پشت سرگذاشتن پیچیدگی‌های سیستم‌های بانکی، به سرعت منابع مالی مناسبی دریافت کنند و مقدار سرمایه در گردش خود را افزایش دهند. مهم‌ترین مزیت‌های این روش تأمین مالی عبارت‌اند از: شفافیت در فرایند جذب سرمایه و همچنین کاهش میزان وابستگی به انواع وام‌های بانکی. 

شفافیت در فرایند تأمین سرمایه

کرادفاندینگ دونگی مزایای چشمگیری برای کسب‌وکارها در مدیریت وجوه نقد در گردش فراهم می‌آورد و این امر می‌تواند باعث تسهیل در فرآیندهای مالی و بهره‌برداری بهینه از منابع شود. یکی از مزایای اصلی این روش، شفافیت در فرایند تأمین سرمایه است. در کرادفاندینگ دونگی، کسب‌وکارها قادرند تا به‌طور کامل مشخص کنند که از منابع جمع‌آوری‌شده برای چه اهدافی استفاده خواهند کرد و سرمایه‌گذاران می‌توانند با آگاهی کامل از پروژه‌های مختلف حمایت کنند.

بیشتر بخوانید:  ریسک های تامین مالی جمعی یا کرادفاندینگ

کاهش وابستگی به وام‌های بانکی

یکی دیگر از مزایای برجسته استفاده از کرادفاندینگ دونگی در تأمین وجوه نقد در گردش، کاهش وابستگی کسب‌وکارها به وام‌های بانکی است. بسیاری از کسب‌وکارها و حتی شرکت‌های متوسط در مراحل مختلف توسعه خود با چالش‌هایی در خصوص دریافت وام از بانک‌ها روبه‌رو می‌شوند. این مشکلات به دلایل مختلفی از جمله نبود ضمانت کافی، نرخ‌های بالای بهره، یا شرایط پیچیده برای تأمین اعتبار رخ می‌دهند.

جمع‌بندی

وجوه نقد در گردش یکی از اصلی‌ترین شاخص‌ها و نیازهای هر کسب‌وکار است که می‌تواند تاثیرات چشمگیری بر عملکرد و پایداری مالی آن داشته باشد. بدون مدیریت صحیح این میزان سرمایه، حتی کسب‌وکارهای موفق نیز ممکن است با مشکلات نقدینگی و بحران‌های مالی روبه‌رو شوند. برای موفقیت در این زمینه، کسب‌وکارها باید به سراغ راهکارهای مناسبی جهت تأمین این منابع پیدا کنند.

استفاده از کرادفاندینگ دونگی به‌عنوان راهکاری نوین برای تأمین سرمایه در گردش، می‌تواند به کسب‌وکارها کمک کند تا نه‌تنها مشکلات مالی خود را حل کنند، بلکه به رشد و توسعه پایدار برسند. پیشنهاد می‌شود کسب‌وکارها این روش را جدی بگیرند و با استفاده از آن، آینده مالی خود را تضمین کنند.