آشنایی با اوراق استصناع: مزایا و ریسک های تامین مالی با صکوک استناع

صکوک استناع (اوراق استصناع) یکی از انواع اوراق بهادار اسلامی برای تأمین مالی طرح‌های ساخت و ساز و پروژه‌های بزرگ ‏است. این ابزار مالی به منظور تأمین کسری بودجه نهادهای دولتی کاربرد دارد و در مقایسه با تسهیلات بانک مرکزی اثرات ‏کمتری بر روی تورم بر جا می‌گذارد. به طور کلی این صکوک با ریسک‌ها و مزایای زیادی همراه است و ما هم قصد داریم به ‏بررسی ماهیت و مفهوم اوراق استصناع، تفاوت آن با سایر قراردادهای مالی، ‏نحوه تامین مالی از طریق این اوراق، مزایا و ‏ریسک‌های آن بپردازیم. با تیم تولید محتوای مجله دونگی همراه باشید تا اطلاعات دقیق‌تری در مورد این اوراق بدست آورید.‏

فهرست مطالب:

• ماهیت و مفهوم اوراق استصناع
• تفاوت قرارداد اوراق استصناع با سایر قراردادها ‏
• ارکان صکوک استصناع
• تامین مالی از طریق اوراق استصناع
• استصناع مستقیم و استصناع غیرمستقیم (موازی) ‏
• مزایای اوراق استصناع ‏
• ریسک‌های موجود در قراردادهای استصناع ‏
• تامین مالی با اوراق استصناع یا کرادفاندینگ؟ ‏
• نتیجه‌گیری ‏

ماهیت و مفهوم اوراق استصناع

قرارداد سفارش ساخت که به آن استصناع هم گفته می‌شود، به معنای تنظیم قرارداد بین دو فرد حقیقی یا حقوقی است تا در ‏آینده با شرایط و ویژگی‌های مشخص یک پروژه را اجرا یا یک کالا را تولید کنند. ‏

طبق صکوک استصناع سفارش‌گیرنده (پیمانکار) متعد می‌شود در ازای گرفتن مبالغ مشخص در زمان‌های توافق شده، پروژه را ‏اجرا یا کالا را تولید کند. در نهایت آن را طبق آنچه که در قرارداد آمده است، به فرد سفارش‌دهنده تحویل دهد. ‏

در این نوع اوراق قرضه، میزان مبالغی که در قرارداد درج می‌شود، به طرفین معامله (سفارش‌دهنده و سازنده) بستگی دارد. ‏پرداخت وجوه هم می‌تواند به طور کامل نقدی و یا به صورت اقساطی انجام شود. ‏اجازه دهید با ذکر یک مثال مفهوم اوراق استصناع را کامل‌تر برایتان توضیح دهیم. ‏

حتما با طرح‌های پیش‌فروش خانه آشنایی دارید. در این روش شخص پیمانکار به عنوان سفارش‌گیرنده، با شخص ‏سفارش‌دهنده قرارداد منعقد می‌کند. حالا پیمانکار باید در ازای گرفتن مبالغ معین درسررسیدهای مشخص، خانه را بسازد و به ‏سفارش‌دهنده تحویل دهد. ‏

بیشتر بخوانید: قیمت دلار آزاد امروز ، قیمت یورو امروز ،قیمت طلای 18 عیار در بازار امروز ، محاسبه اقساط تسهیلات و سود وام بانکی ، سود سپرده بانکی

تفاوت قرارداد اوراق استصناع با سایر قراردادها ‏

اولین و مهم‌ترین تفاوتی که این اوراق با سایر اوراق قرضه دارد، عدم وجود کالاست. چون در واقع قرارداد برای اجرای پروژه یا ‏تولید کالا در آینده بسته می‌شود و در حال حاضر هیچ کالا یا پروژه‌ای وجود ندارد. از سوی دیگر تمام هزینه‌های تولید ‏محصول یا اجرای پروژه نیز بر عهده پیمانکار (سازنده) است.‏

در زمان عقد قرارداد، سفارش‌دهنده باید بخشی از هزینه‌ها را به عنوان پیش‌پرداخت به سازنده بدهد و باقیمانده هم به صورت ‏اقساطی تا زمان تحویل کالا (یا پروژه) پرداخت شود. نکته مهم دیگر در مورد تفاوت صکوک استصناع با سایر اوراق، در ‏پرداخت بخشی از مبلغ بعد از تحویل کالاست. ‏

در زیر بین اوراق استصناع با سایر اوراق مالی رایج مقایسه مختصری را انجام داده‌ایم:‏

• تفاوت با اوراق قرضه: اوراق قرضه بر پایه وام و بهره است، اما اوراق استصناع بر مبنای تولید و تحویل دارایی واقعی منتشر ‏می‌شود.‏
• تفاوت با اوراق مرابحه: این صکوک برای تأمین مالی خرید دارایی‌های موجود است، اما اوراق استصناع برای تأمین مالی ساخت ‏دارایی‌هایی که هنوز تولید نشده‌اند، به کار می‌رود.‏
• تفاوت با اوراق سلف استاندارد: اوراق سلف برای کالاهای استاندارد و قابل تعویض است، اما اوراق استصناع برای دارایی‌های ‏خاص و پروژه‌های ساخت‌وساز استفاده می‌شود.‏
• تفاوت با اوراق اجاره: این اوراق بر دارایی‌های موجود مبتنی است، اما اوراق استصناع برای تأمین مالی ساخت دارایی‌ها کاربرد ‏دارد. ‏

ارکان صکوک استصناع

این اوراق بهادار از چندین بخش تشکیل شده است که هر کدام وظایف تعریف‌شده‌ای دارند:‏

• بانی: به شخصیت حقوقی گفته می‌شود که انتشار این صکوک را به منظور تأمین مالی برعهده دارد.‏
• سفارش‌گیرنده (پیمانکار): این فرد می‌تواند شخصیت حقیقی یا حقوقی باشد و طبق قرارداد متعهد می‌شود پروژه یا کالای ‏مورد نظر سفارش‌گیرنده را طبق زمان‌ درج‌شده در قرارداد تأمین کند.‏
• سرمایه‌گذاران: این افراد خریداران اوراق هستند و در واقع هزینه‌های ساخت محصول یا اجرای پروژه را تأمین می‌کنند. ‏
• امین: این شخصیت حقوقی بر روی فرآیند انتشار اوراق بهادار نظارت دارد و همه داد و ستدهای مالی با اجازه او انجام می‌شود.‏
• نهاد واسط (ناشر): یک شخصیت حقوقی است که مدیریت فرآیند نقل‌وانتقال دارایی‌ها و انتشار اوراق استصناع به نمایندگی از ‏سرمایه‌گذاران را برعهده دارد.‏
• عامل: این شخصیت حقوقی هم بین ناشر و سرمایه‌گذار نقش ایفا می‌کند و باید وجوه را از خریداران اوراق دریافت کند و اصل ‏پول و سود این اوراق را هم در سررسیدهای معین به آن‌ها بپردازد. ‏
• ضامن: در این قرارداد، یک شخصیت حقوقی به نام «ضامن» بازپرداخت اصل پول و سود تعلق گرفته به اوراق مذکور را در ‏سررسیدهای تعیین شده، ضمانت می‌کند.‏
• حسابرس: یکی از ارکان مهم صکوک استصناع است که به صورت یک موسسه مالی معتبر و معتمد، توسط امین از انتخاب ‏می‌شود.‏
• موسسه رتبه‌بندی: این اوراق باید رتبه‌بندی شوند که موسسات رتبه‌بندی این مسئولیت را برعهده دارند.‏
• بازارگردان: زمانی که این اوراق وارد بازارهای مختلف بورس می‌شوند، به منظور نقدشوندگی و روان شدن معاملات، یک کارگزار ‏به عنوان بازارگردان برای معاملات اوراق مذکور انتخاب می‌شود و تعادل را عرضه و تقاضا اوراق برقرار می‌کند.‏
• ناظر: این اوراق با دریافت مجوز از نهادهای مختلفی همچون بانک مرکزی، سازمان بورس و اوراق بهادار و ... منتشر می‌شوند ‏که این نهادها با عنوان ناظر عمل می‌کنند.‏

بیشتر بخوانید: مدیریت مالی چیست؟ اهداف آن کدام است؟

تامین مالی از طریق اوراق استصناع

• در این روش یک نهاد دولتی یا خصوصی قراردادی را با یک شرکت سازنده برای اجرای پروژه یا ساخت محصول امضا می‌کند. ‏
• سپس نهاد دولتی باید برای تأمین مالی پروژه، صکوک استصناع را منتشر و به سرمایه‌گذاران (خریداران) واگذار کند. ‏
• در قدم بعدی وقتی وجوه لازم برای پروژه تأمین شد، نهاد صادرکننده اوراق باید وجوه را به پیمانکار بپردازد. ‏
• این نهاد برای تأمین مالی پروژه، اوراق استصناع را منتشر کرده و آن را به سرمایه‌گذاران می‌فروشد.‏
• بعد از تکمیل پروژه، دارایی ساخته‌شده به سفارش‌دهنده تحویل داده می‌شود.‏
• اما در این میان پای پرداخت سود و بازپرداخت اصل سرمایه به سرمایه‌گذاران به میان می‌آید. دارندگان اوراق استصناع که ‏همان خریداران هستند، طبق آنچه در قرارداد آمده است، در سررسید، اصل سرمایه و سود مورد توافق را دریافت می‌کنند. این ‏بازپرداخت می‌تواند از محل درآمد پروژه یا از منابع دیگر انجام شود.‏

مهم‌ترین مزایای این روش را در ادامه مطلب آورده‌ایم که در مقایسه روش‌های سنتی تأمین وجوه، شفاف‌تر، آسانتر و بدون ‏دغدغه انجام می‌شود.‏

استصناع مستقیم و استصناع غیرمستقیم (موازی) ‏

تأمین مالی از طریق این اوراق به دو شکل مستقیم و غیرمستقیم انجام می‌شود. همان‌طور که در ابتدای صحبتمان اشاره ‏کردیم با این روش دولت، شهرداری‌ها، شرکت‌های دولتی و بخش خصوصی برای تأمین مالی طرح های عمرانی و توسعه‌ای ‏خود می‌توانند از طریق انتشار این اوراق اقدام کنند. ‏

بیشتر بخوانید: بهترین سرمایه گذاری در ایران: 6 تا از پرسودترین

روش استصناع مستقیم

در این روش وقتی نهاد دولتی یا خصوصی قصد احداث یک پروژه یا ساخت محصول را دارد اما اعتبار مالی برای انجام آن را ‏نداشته باشد، می‌تواند با عقد یک قرارداد استصناع (صلح) ساخت پروژه مذکور را به پیمانکار (سازنده) محول کند. اما در مقابل ‏این نهاد متعهد می‌شود که هزینه‌های لازم جهت اجرای پروژه را طبق زمان‌بندی مشخص (برای مثال بین 2 تا 7 سال) به ‏پیمانکار بپردازد. ‏

در روش استصناع مستقیم سفارش‌دهنده به جای پرداخت وجه نقد، اوراق بهادار استصناع را متناسب با پیشرفت پروژه عرضه ‏می‌کند. در این بین پیمانکار هم می‌تواند منتظر بماند تا در سررسید مقرر، وجه اسمی سند را از این نهاد دریافت کند. اما روش ‏دیگر اینست که قبل از سررسید، اوراق را در بازار ثانوی (بورس اوراق بهادار و یا فرابورس) بفروشد.‏

بیشتر بخوانید: دارایی جاری چیست؟ نقش و اهمیت آن در ترازنامه به چه صورت است؟

استصناع غیر مستقیم (موازی)‏

روش دوم برای تأمین مالی در این قرارداد غیرمستقیم است. زمانی که سازنده بخواهد متناسب با پیشرفت پروژه، هزینه‌ها را ‏دریافت کند و با تحویل آن، تسویه حساب را انجام دهد، روش غیرمستقیم کاربرد دارد. در این روش قرارداد مدت دار نیست و ‏پیمانکار هم برای ورود به بازارهای مالی علاقه زیادی ندارد. ‏

در روش غیرمستقیم نهاد دولتی یا خصوصی می‌تواند از طریق بانک وارد عمل شود و احداث پروژه خاص (مثل ساخت یک ‏فرودگاه، کشتی یا هواپیما) را طبق قرارداد استصناع از بانک بخواهد. در مقابل بانک هم باید با دریافت مبلغ مشخص در ‏زمان‌بندی معین، پروژه را تحویل دهد.‏

اما چون بانک قادر نیست خودش وارد عمل شود، این پروژه بزرگ را در قالب پروژه‌های کوچکتر تعریف می‌کند و آن را در ‏قالب قرارداد استصناع به عهده چند پیمانکار می‌گذارد. این قرارداد جدید با پیمانکاران می‌تواند زمان‌بندی متفاوتی از استصناع ‏اول داشته باشد. ‏

حتی بانک برای اینکه قیمت قرارداد را پایین بیاورد، قراردادهای استصناع خود با پیمانکاران را به نحوی طراحی می‌کند که با ‏اتمام پروژه، تسویه حساب انجام شود.‏ در این روش نهاد دولتی باید متناسب با پیشرفت پروژه، اوراق بهادار استصناع را به تناسب قرارداد دارای سررسید، در اختیار ‏بانک قرار دهد. سپس بانک در مواقع نیاز به نقدینگی، آن‌ها را در بازار ثانویه می‌فروشد. ‏

بیشتر بخوانید: دارایی جاری چیست؟ نقش و اهمیت آن در ترازنامه به چه صورت است؟

مزایای اوراق استصناع ‏

هر روش تأمین مالی مزایا و معایبی دارد که در زیر به مزیت‌های این صکوک پرداخته‌ایم:‏

تأمین مالی پروژه‌های زیربنایی و تولیدی

اولین و مهم‌ترین مزیت این قرارداد، تأمین مالی پروژه‌های عمرانی و صنعتی مانند ساخت مسکن، جاده، پل، نیروگاه، خطوط ‏حمل‌ونقل، کشتی و هواپیماست. به طوری که سرمایه‌های بزرگ برای پروژه‌های ملی و زیربنایی بدون نیاز به دریافت وام‌های ‏ربوی تأمین می‌شود.‏

انعطاف‌پذیری در پرداخت‌ها

در قرارداد استصناع پرداخت‌ها می‌توانند به‌صورت اقساطی، تدریجی یا یکجا انجام شوند. در نتیجه فشار مالی بر سفارش‌دهنده ‏پروژه کم می‌شود و امکان مشارکت بخش خصوصی در پروژه‌های بزرگ افزایش می‌یابد. از سوی دیگر پیمانکار هم به شکل ‏بهتری می‌تواند برنامه‌ریزی مالی را انجام دهد. ‏

کاهش نیاز به وام‌های ربوی (مطابق با شریعت اسلامی)

صکوک استصناع براساس معامله واقعی (ساخت و تولید کالا) منتشر می‌شود و فاقد بهره (ربا) است،. در نتیجه جایگزینی ‏مناسب برای اوراق قرضه متعارف هستند.‏

امکان استفاده در قراردادهای ترکیبی

از دیگر مزیت‌های اوراق استصناع باید به قابلیت استفاده به‌صورت ترکیبی با سایر قراردادهای اسلامی اشاره کنیم. به طوری که ‏می‌توان این صکوک را با اوراق دیگری مانند استصناع موازی یا استصناع و اجاره به شرط تملیک استفاده کرد.‏

این ویژگی باعث افزایش انعطاف‌پذیری در طراحی قراردادهای مالی و مدیریت بهتر ریسک‌های مالی و اجرایی می‌شود.‏

بیشتر بخوانید: بهترین سهام برای خرید با کمترین P/E تحلیلی در سال 1404

حمایت از بخش تولید و اشتغال‌زایی

انتشار این اوراق به طور مستقیم بر رونق بخش‌های صنعتی، معدنی و تولیدی تاثیر می‌گذارد؛ زیرا منابع مالی به سمت ساخت و ‏ساز و تولید کالاهای واقعی هدایت می‌شود. به دنبال این امر شاهد افزایش اشتغال در بخش‌های ساخت‌وساز و تولیدی نیز ‏هستیم. ‏

شفافیت مالی و نظارت قوی بر هزینه‌ها

یکی از مزیت‌های دیگر این صکوک افزایش کنترل و شفافیت مالی در مراحل ساخت و پرداخت‌هاست. به طوری که از ‏سوءاستفاده‌های مالی و فساد اقتصادی جلوگیری می‌کند و از سوی دیگر افزایش اعتماد سرمایه‌گذاران و کاهش ریسک مالی را ‏نیز به همراه دارد.‏

ریسک‌های موجود در قراردادهای استصناع ‏

با وجود اینکه این اوراق مزیت‌های زیادی به همراه دارند، اما با چالش‌های نیز مواجه‌اند و همین موضوع تصمیم‌گیری را برای ‏سرمایه‌گذاران کمی دشوار می‌کند. مهم‌ترین ریسک‌های عملیاتی، حقوقی و مالی در اوراق استصناع عبارت است از:‏

ریسک تأخیر در تحویل پروژه

همان‌گونه که گفتیم این اوراق برای تأمین مالی پروژه‌هایی که هنوز ساخته نشده‌اند منتشر می‌شوند. بنابراین ممکن است تأخیر ‏در اجرای پروژه یا ساخت محصول اتفاق بیفتد که پرداخت سود و اصل دارایی به سرمایه‌گذاران را با مشکل مواجه می‌کند.‏

بیشتر بخوانید: کارگزاری چیست و چه خدماتی ارائه می دهد؟

مهم‌ترین دلایلی که باعث تاخیر در تحویل پروژه می‌شود عبارتند از:‏

• مشکلات فنی در فرایند ساخت
• تأخیر در تأمین مواد اولیه یا تجهیزات
• عدم پایبندی پیمانکار به تعهدات
• تغییرات غیرمنتظره در مقررات یا مجوزها

ریسک افزایش هزینه‌های ساخت

اگر هزینه‌های واقعی اجرای پروژه از برآوردهای اولیه بیشتر شود، ناشر اوراق را با مشکل مواجه کند. این مشکل به دلایل زیر ‏اتفاق می‌افتد:‏

• تورم و افزایش قیمت مواد اولیه
• افزایش دستمزد نیروی کار
• تغییر در استانداردهای ساخت و الزامات ایمنی
• تحریم‌ها یا تغییرات اقتصادی کلان

در نهایت با بروز چنین مشکلی، سودآوری پروژه و سرمایه‌گذاران کم می‌شود. ناشر هم نمی‌تواند تعهدات مالی خود نسبت به ‏سرمایه‌گذاران را انجام دهد و در نهایت نارضایتی آن‌ها را در پی دارد.‏

ریسک نکول (عدم پرداخت تعهدات)

اگر پیمانکار یا ناشر اوراق نتواند پروژه را تکمیل کند یا هزینه‌ها از کنترل او خارج شوند، قادر نیست به تعهدات مالی خود عمل ‏کند. عواملی که باعث بروز نکول می‌شود عبارتند از:‏

• ورشکستگی پیمانکار
• مشکلات نقدینگی ناشر
• سوء مدیریت مالی

در این مواقع ارزش اوراق استصناع افت می‌کند و موجب ضرر سرمایه‌گذاران می‌شود.‏

بیشتر بخوانید: ریسک های تامین مالی جمعی یا کرادفاندینگ

ریسک بازار (نوسان قیمت اوراق در بازار ثانویه)‏

اگر این اوراق در بازار ثانویه معامله شوند، ممکن است ارزش آن‌ها تحت تأثیر عرضه و تقاضا کم و زیاد شود. این ریسک هم در ‏اثر عوامل زیر خود را نشان می‌دهد:‏

• تغییر در نرخ‌های بهره اسلامی
• تغییر شرایط اقتصادی کشور

در نهایت سرمایه‌گذاران مجبورند اوراق خود را زیر قیمت واقعی بفروشند که در نهایت ضرر می‌کنند.‏

ریسک عدم تطابق با مشخصات قرارداد

اگر پروژه یا محصول نهایی با مشخصاتی که در قرارداد اولیه ذکر شده، تطابق نداشته باشد، موجب نارضایتی سفارش‌دهنده ‏می‌شود. در بیشتر مواقع عوامل زیر باعث بروز این مشکل می‌شوند:‏

• ضعف نظارت بر پیمانکار
• کاهش کیفیت مصالح استفاده‌شده
• اشتباهات مهندسی در طراحی و اجرا
• امکان فسخ قرارداد و زیان سرمایه‌گذاران از جمله تاثیرات عدم تطابق پروژه نهایی با مشخصات در قرارداد است.‏

بیشتر بخوانید: ریسک های تامین مالی جمعی یا کرادفاندینگ

ریسک نقدشوندگی پایین در بازار

برخی از این اوراق ممکن است بازار ثانویه فعالی نداشته باشند و سرمایه‌گذاران نتوانند به‌راحتی آن‌ها را نقد کنند. مهم‌ترین ‏دلیل بروز این مشکل عبارت است از:‏

• نبود تقاضای کافی در بازار
• عدم وجود بستر معاملاتی مناسب برای این اوراق
• ماهیت پروژه‌محور اوراق ‏
• این ریسک ممکن است ریسک سرمایه‌گذاری کوتاه مدت را افزایش دهد.‏

اولین اوراق استصناع منتشر شده در بورس ایران ‏

اولین بار در سال 1394 بود که بحث انتشار این اوراق در بازار سرمایه ایران به میان آمد. شرکت صنعتی و معدن توسعه ملی ‏اولین شرکتی بود که برای احداث ساختمان‌های صنعتی کارخانه کنسانتره و کارخانه گندله به سرمایه نیاز دارد. این شرکت ‏برای تأمین وجوه لازم برای ساخت این بناها، صکوک استصناع را با نماد "صملی 9709" منتشر کرد. ‏

در این بین شرکت سرمایه‌گذاری گروه توسعه ملی پذیره‌نویسی و تأمین سرمایه این شرکت را برعهده گرفت. در نهایت اوراق با ‏سود سالانه 23% راهی بازار بدهی بورس اوراق بهادار تهران شدند.‏

حالا این قرارداد برای ساخت و سازهای عظیم مورد استفاده قرار می‌گیرد. ‏

تامین مالی با اوراق استصناع یا کرادفاندینگ؟ ‏

کرادفاندینگ (تأمین مالی جمعی) هم درست مثل صکوک استصناع روشی برای تأمین مالی پروژه‌هاست. با این تفاوت که در ‏میزان بازدهی، نحوه جذب سرمایه‌گذاران، ریسک و ساختار با همدیگر متفاوت هستند. ‏

بیشتر بخوانید: بیشترین سود بانکی در کدام بانک پرداخت می شود؟

همان‌طور که از خواندن این مطلب متوجه شدید، قرارداد استصناع یک ابزار تأمین مالی اسلامی است که بر اساس عقد ‏استصناع (سفارش ساخت) صادر می‌شود. سرمایه‌گذاران با خرید این اوراق، تأمین مالی پروژه‌ها را بر عهده می‌گیرند. بعد از ‏تکمیل قرارداد، ناشر باید سود و اصل دارایی آن‌ها را طبق سررسیدها پرداخت کند.‏

کرادفاندینگ هم یک روش سرمایه‌گذاری جمعی است که در آن سرمایه‌گذاران با پرداخت مبالغ کوچک، یک پروژه را تأمین ‏مالی می‌کنند. دونگی یکی از مجریان موفق در اجرای این طرح‌های سرمایه گذاری جمعی است. ‏

در جدول زیر بین دو روش صکوک استصناع و کرادفاندینگ مقایسه کاملی را انجام داده‌ایم:‏

دقت داشته باشید که این ویژگی‌های کلیدی در مورد کرادفاندینگ را براساس عملکرد و سابقه فعالیت شرکت دونگی توضیح ‏داده‌ایم. ‏

سرمایه گذاری با کرادفاندینگ دونگی

سرمایه گذاری بدون ریسک وجود ندارد، اما وقتی پای ریسک مدیریت‌شده به میان می‌آید، باید از پلتفرم دونگی به عنوان یکی ‏از بهترین مجریان کرادفاندینگ نام ببریم. ‏

این شرکت به منظور جلوگیری از سوء استفاده‌های احتمالی، کاهش ریسک سرمایه‌گذاری و کمک به سرمایه‌گذاران برای ‏انتخاب طرح‌های با بازدهی بالا، تیم ارزیابی خود را برای بررسی صورتحساب‌های مالی، سوابق فعالیت و میزان اعتبار ‏شرکت‌های سرمایه‌پذیر به کار گماشته است.‏

به طوری که اگر وارد هر یک از طرح‌های دونگی شوید، می‌توانید اطلاعات لازم در مورد شرکت سرمایه‌پذیر را مطالعه کنید. ‏داشتن این اطلاعات قبل از تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری اهمیت زیادی دارد تا یک طرح با کمترین ریسک و بیشترین ‏بازدهی سالانه را انتخاب کنید.‏

نتیجه‌گیری ‏

در اینجا تلاش کردیم شما را به طور کامل با اوراق استصناع آشنا کنیم. همچنین به مزایا و معایب این صکوک نیز پرداختیم. ‏به طور کلی طرح‌های این چنینی برای تأمین مالی جهت اجرای پروژه‌های عظیم و زیرساخت‌های کشور ضرورت دارند. در این ‏میان کرادفاندینگ هم درست شبیه به صکوک استصناع عمل می‌کند، با این تفاوت که تأمین مالی برای کسب و کارهای ‏کوچکتر (اما دارای اعتبار و خوش‌نام) صورت می‌گیرد. با توجه به ریسک‌هایی که در مورد قرارداد استصناع وجود دارد، ‏کرادفاندینگ با بازدهی بیشتر می‌تواند جایگزین خوبی برای سرمایه‌گذاری باشد.‏ مشاوره سرمایه گذاری را با ما تجربه کنید.