پایه پولی چیست و چه تفاوتی با نقدینگی دارد؟

پایه پولی یا پول پایه (monetary base) و نقدینگی از مهم‌ترین مفاهیم اقتصادی هستند که به شکلی مستقیم بر تورم، قدرت خرید و سیاست‌های پولی تأثیر می‌گذارند. در این مقاله، تعریف دقیق این دو مفهوم و تفاوت‌های آن‌ها بررسی می‌شود. درک صحیح پول پایه و نقدینگی به ما کمک می‌کند تا از اثر تصمیمات اقتصادی دولت و بانک مرکزی بر زندگی روزمره آگاه شویم. پول پرقدرت و نحوه مدیریت جریان نقدینگی نقشی کلیدی در پویایی اقتصاد ایفا می‌کنند. همراه مجله دونگی باشید و اطلاعات خود را در این زمینه افزایش دهید.

فهرست مطالب:

• تعریف پایه پولی 
• تعریف نقدینگی 
• تفاوت‌های بین پایه پولی و نقدینگی 
• رابطه بین پایه پولی و نقدینگی 
• عوامل مؤثر بر تغییرات پایه پولی و نقدینگی 
• تأثیرات افزایش یا کاهش پایه پولی و نقدینگی بر اقتصاد 
• نمودارها و داده‌های تاریخی 
• نقش کرادفاندینگ و دونگی در نقدینگی و اقتصاد 
• نتیجه‌گیری 

تعریف پایه پولی 

پول پایه یا «پول پرقدرت» مفهومی کلیدی در اقتصاد است و به مجموعه‌ای از دارایی‌ های نقدی اشاره دارد که توسط بانک مرکزی خلق و مدیریت می‌شود. این دارایی‌ها شامل اسکناس‌ها و سکه‌های در گردش به‌همراه سپرده‌های قانونی بانک‌ها نزد بانک مرکزی است. 

بررسی اجزای پایه پولی 

پول پایه از دو بخش اصلی تشکیل شده است که هر کدام نقشی کلیدی در ساختار پولی کشور دارند. این دو قسمت عبارت‌اند از: 

• اسکناس‌ها و سکه‌های در گردش: این بخش شامل تمام پول نقدی است که در اختیار مردم و نهادهای مختلف قرار دارد و به‌طور مستقیم در معاملات روزمره استفاده می‌شود.
• سپرده‌های قانونی بانک‌ها نزد بانک مرکزی: این سپرده‌ها شامل درصدی از وجوه سپرده‌گذاری شده در بانک‌ها هستند که طبق قانون باید نزد بانک مرکزی نگهداری شوند تا ضامن امنیت مالی و نقدینگی سیستم بانکی باشند.

بیشتر بخوانید: سرمایه گذاری با ضمانت‌نامه بانکی تعهد پرداخت و سود تخمینی

علت نام‌گذاری پایه پولی به عنوان پول پرقدرت 

پول پایه به دلیل توانایی آن در چند برابر کردن نقدینگی، «پول پرقدرت» نامیده می‌شود. به طور کلی، اثرات افزایش پایه پولی از مهم‌ترین مواردی است که در اقتصاد باید به آن توجه کرد. این مفهوم از ضریب فزاینده پولی نشأت می‌گیرد که نشان می‌دهد چگونه هر واحد از پول پایه می‌تواند به چند برابر نقدینگی تبدیل شود. بانک‌ها با استفاده از ذخایر قانونی خود نزد بانک مرکزی و وجوه اضافی که در اختیار دارند، وام می‌دهند و این فرآیند در سیستم بانکی ادامه می‌یابد.

به بیان ساده، وقتی بانک مرکزی یک واحد پولی جدید به اقتصاد تزریق می‌کند، بانک‌ها می‌توانند این پول را چند برابر کرده و به گردش درآورند. این قابلیت تولید پول جدید از طریق اعتباردهی همان چیزی است که به پول پایه قدرت فوق‌العاده‌ای می‌دهد. 

تعریف نقدینگی 

اکنون باید پرسید نقدینگی چیست؟ نقدینگی به مجموع پول در دسترس و دارایی‌هایی گفته می‌شود که می‌توانند به سرعت و بدون کاهش ارزش به پول نقد تبدیل شوند. این مفهوم در اقتصاد به‌عنوان شاخصی برای سنجش قدرت مالی و میزان گردش پول در بازارها شناخته می‌شود. نقدینگی شامل پول در گردش مانند اسکناس و سکه، سپرده‌های دیداری و سایر دارایی‌های قابل تبدیل به پول است. در این صورت فرمول نقدینگی چیست؟ فرمول مربوط به این پارامتر عبارت‌ است از: 

نقدینگی = پول + شبه‌پول

نقدینگی به دلیل اهمیت خود در تعیین میزان تقاضای کل و تنظیم فعالیت‌های اقتصادی نقشی حیاتی ایفا می‌کند. اگر نقدینگی در یک اقتصاد بیش از حد افزایش یابد، ممکن است به تورم و کاهش ارزش پول منجر شود. در مقابل، کاهش شدید نقدینگی می‌تواند رکود اقتصادی ایجاد کند. مدیریت مؤثر این مفهوم یکی از وظایف کلیدی بانک مرکزی است که با استفاده از ابزارهایی مانند نرخ بهره و سیاست‌های پولی صورت می‌گیرد.

بیشتر بخوانید: سود سپرده 30 درصد و مقایسه آن با کرادفاندینگ؛ کدام بهتر است؟

بررسی اجزای نقدینگی 

از جمله نکات مهم رابطه پایه پولی و نقدینگی (عرضه پول)، بررسی اجزای هر یک از این عبارت است. نقدینگی به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود که هر کدام ویژگی‌ها و نقش خاصی در اقتصاد دارند. ترکیب این دو بخش میزان کل نقدینگی اقتصاد را تشکیل می‌دهد و تغییرات آن‌ها تأثیر مستقیمی بر رشد اقتصادی، تورم و سیاست‌های پولی دارد.

• پول در گردش: این بخش شامل اسکناس‌ها، سکه‌ها و سپرده‌های دیداری است که افراد و کسب‌ و کارها می‌توانند بلافاصله برای خرید کالاها و خدمات یا انجام تراکنش‌ها از آن استفاده کنند. پول در گردش مستقیماً در فعالیت‌های روزمره اقتصادی اثر دارد و تعیین‌کننده قدرت خرید فوری در جامعه است.
• شبه‌پول: این بخش علاوه بر اجزای پول در گردش، سپرده‌های غیردیداری مانند سپرده‌های مدت‌دار و حساب‌های پس‌انداز را نیز در بر می‌گیرد. شبه‌پول نقدشوندگی کمتری نسبت به پول در گردش دارد اما همچنان بخشی مهم از ذخایر مالی افراد و سازمان‌ها را تشکیل می‌دهد.

بیشتر بخوانید: معرفی بهترین سهام بانکی برای خرید در بورس سال 1403

تفاوت‌های بین پایه پولی و نقدینگی 

پول پایه و نقدینگی هرچند هر دو به جریان پول در اقتصاد مرتبط هستند، اما تفاوت‌های مهمی از نظر دامنه و نقش اقتصادی دارند:

• دامنه و گستردگی: پول پایه محدود به اسکناس‌های در گردش و سپرده‌های قانونی بانک‌ها نزد بانک مرکزی است، در حالی که نقدینگی شامل تمام پول در گردش و دارایی‌های مالی قابل تبدیل به پول نقد می‌شود.
• نقش بانک مرکزی: بانک مرکزی به‌طور مستقیم پول پایه را مدیریت می‌کند، اما نقدینگی علاوه بر تأثیر بانک مرکزی، تحت تأثیر فعالیت‌های بانکی و تصمیمات مالی افراد و کسب‌وکارها نیز قرار می‌گیرد.
• تأثیر اقتصادی: پول پایه به‌عنوان پول پرقدرت اثر چندبرابری بر نقدینگی دارد و با افزایش آن، نقدینگی به‌طور چشم‌گیری افزایش می‌یابد.

این تفاوت‌ها سبب شده تا کنترل پول پایه به‌عنوان یکی از ابزارهای مهم بانک مرکزی برای مهار تورم و حفظ تعادل اقتصادی شناخته شود. حتی با مشاهده نمودار نرخ رشد نقدینگی و پایه پولی در ایران نیز می‌توان به این موضوع پی برد. 

بیشتر بخوانید: قیمت دلار آزاد امروز ، قیمت یورو امروز ،قیمت طلای 18 عیار در بازار امروز

رابطه بین پایه پولی و نقدینگی 

رابطه پول پایه و نقدینگی از طریق مفهومی به نام ضریب فزاینده پولی شکل می‌گیرد. این ضریب نشان می‌دهد که چگونه هر واحد از پول پایه می‌تواند به چند واحد نقدینگی در اقتصاد تبدیل شود. وقتی بانک مرکزی پول پایه را افزایش می‌دهد، بانک‌ها این منابع را به‌عنوان ذخایر استفاده کرده و با ارائه وام به مشتریان، پول جدیدی خلق می‌کنند. این فرآیند موجب چند برابر شدن نقدینگی می‌شود.

این مکانیسم به دلیل توانایی بانک‌ها در نگهداری درصدی از سپرده‌ها و استفاده از باقی‌مانده آن برای اعتباردهی ایجاد می‌شود. کنترل این رابطه حساسیت ویژه‌ای دارد. افزایش بیش‌ازحد پول پایه می‌تواند به رشد نامطلوب نقدینگی و در نتیجه تورم منجر شود. در مقابل، کاهش شدید پول پایه باعث رکود اقتصادی خواهد شد. بانک مرکزی با استفاده از ابزارهایی مانند تعیین نرخ ذخایر قانونی بانک‌ها و تنظیم نرخ بهره تلاش می‌کند تا این رابطه را مدیریت و تأثیرات منفی احتمالی آن را کنترل کند.

توضیح ضریب فزاینده پولی و نحوه تأثیر آن بر نقدینگی 

ضریب فزاینده پولی به‌عنوان یکی از مفاهیم کلیدی در اقتصاد، تأثیر مستقیمی بر میزان نقدینگی در اقتصاد دارد. اما اهمیت اصلی ضریب فزاینده نقدینگی چیست؟ در واقع این ضریب نشان می‌دهد که هر واحد از پول پایه می‌تواند به چند برابر نقدینگی در سیستم اقتصادی تبدیل شود. برای مثال، اگر ضریب فزاینده پولی 4 باشد، به این معنی است که هر 100 واحد پولی که وارد سیستم می‌شود، می‌تواند به 400 واحد نقدینگی تبدیل شود. جهت توضیح رابطه پایه پولی و نقدینگی نیز می‌توان به همین مفهوم تکیه کرد. 

این ویژگی به بانک‌ها اجازه می‌دهد تا با استفاده از پول موجود در سیستم، حجم زیادی از پول را خلق کرده و به اقتصاد تزریق کنند. این قابلیت خلق پول جدید به بانک‌ها و دیگر مؤسسات مالی این امکان را می‌دهد که بر جریان نقدینگی و تقاضا در بازار تأثیر بگذارند. 

بیشتر بخوانید: تأمین مالی جمعی مبتنی بر پاداش چیست و چگونه کار می کند؟

مثال‌هایی برای نشان دادن تأثیر تغییرات پایه پولی بر نقدینگی 

تأثیر تغییرات در پول پایه بر نقدینگی را می‌توان با استفاده از مثال‌های اقتصادی ملموس بهتر درک کرد. زمانی که بانک مرکزی تصمیم می‌گیرد پول پایه را افزایش دهد، از آن به‌عنوان یک استراتژی برای تحریک رشد اقتصادی از طریق افزایش نقدینگی و تسهیل در وام‌دهی در نظر گرفته می‌شود.

به‌عنوان مثال، اگر بانک مرکزی از طریق خرید اوراق قرضه دولتی، 100 میلیارد تومان به پول پایه اضافه کند، این پول به‌طور مستقیم به‌عنوان ذخایر بانکی وارد سیستم می‌شود. با توجه به ضریب فزاینده پولی که ممکن است برای این اقتصاد 5 باشد، این 100 میلیارد تومان می‌تواند به 500 میلیارد تومان نقدینگی تبدیل شود که در نهایت به‌صورت وام‌ها و اعتباردهی به بازار تزریق خواهد شد.

از سوی دیگر، کاهش پول پایه به‌طور معمول موجب کاهش نقدینگی در بازار می‌شود. اگر بانک مرکزی از طریق فروش اوراق قرضه یا کاهش ذخایر قانونی بانک‌ها، پول پایه را کاهش دهد، به‌طور طبیعی نقدینگی کمتری در بازار در دسترس قرار خواهد گرفت. این امر می‌تواند منجر به کاهش تقاضا و حتی رکود اقتصادی در کوتاه‌مدت شود. این موارد نشان می‌دهند که تغییرات در پول پایه می‌توانند تأثیرات گسترده‌ای بر نقدینگی، نرخ بهره، تورم و رشد اقتصادی داشته باشند. به همین دلیل شناخت تفاوت پایه پولی و نقدینگی از اهمیت بالایی برخوردار است. 

عوامل مؤثر بر تغییرات پایه پولی و نقدینگی 

تغییرات در پول پایه و نقدینگی به‌طور مستقیم تحت تأثیر مجموعه‌ای از عوامل اقتصادی و سیاست‌های پولی قرار دارند. درک این عوامل برای پیش‌بینی تحولات اقتصادی و سیاست‌های پولی ضروری است. پول پایه به‌طور مستقیم توسط بانک مرکزی کنترل می‌شود، اما این تغییرات بر نقدینگی بازار و سپرده‌های قانونی نیز تأثیرگذارند. نقدینگی به معنای مقدار پول در گردش است که می‌تواند به‌راحتی در اقتصاد استفاده شود. 

بیشتر بخوانید: بیشترین سود بانکی در کدام بانک پرداخت می شود؟

سیاست‌های پولی بانک مرکزی 

سیاست‌های پولی بانک مرکزی از جمله عوامل کلیدی هستند که با پول پایه و نقدینگی رابطه. این سیاست‌ شامل استفاده از ابزارهایی مانند نرخ بهره، عملیات بازار باز و تغییرات در ذخایر قانونی بانک‌ها می‌شود. هنگامی که بانک مرکزی نرخ بهره را کاهش می‌دهد، معمولاً به دنبال افزایش نقدینگی در اقتصاد است تا کسب‌وکارها و افراد بتوانند راحت‌تر وام بگیرند و در نتیجه این امر موجب افزایش تقاضا و رشد اقتصادی می‌شود. اکنون باید پرسید که بانک مرکزی چگونه عرضه پول یا نقدینگی را کنترل می‌کند؟

همچنین، بانک مرکزی از عملیات بازار باز برای خرید و فروش اوراق قرضه استفاده می‌کند. هنگامی که اوراق قرضه خریداری می‌شود، سپرده‌های دیداری بیشتری به سیستم بانکی تزریق خواهد شد و همین موضوع می‌تواند منجر به افزایش نقدینگی شود. این عملیات زمانی که اقتصاد به تحریک نیاز دارد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. به طور کلی، سیاست‌های پولی بانک مرکزی می‌تواند تغییرات عمده‌ای در پول پایه ایجاد کند و به‌طور غیرمستقیم بر نقدینگی و تورم تأثیر بگذارد.

نرخ بهره و تأثیر آن 

نرخ بهره یکی از مهم‌ترین ابزارهای کنترل مالی است که بانک مرکزی برای تنظیم نقدینگی و پول پایه از آن استفاده می‌کند. بررسی تاثیر افزایش پایه پولی بر نقدینگی با مثال و فرمول می‌تواند در این زمینه کمک‌کننده باشد. به طور کلی،‌ کاهش نرخ بهره به‌طور معمول موجب افزایش تقاضا برای وام‌ها و اعتبار می‌شود و این به نوبه خود منجر به افزایش نقدینگی در اقتصاد خواهد شد. در حالت عکس، افزایش نرخ بهره می‌تواند به کاهش میزان وام‌ها و در نتیجه کاهش نقدینگی در بازار منجر شود.

نرخ بهره به‌طور غیرمستقیم هزینه سرمایه‌گذاری و پس‌انداز را تغییر می‌دهد. هنگامی که نرخ بهره پایین است، کسب‌وکارها تمایل بیشتری به انجام سرمایه‌گذاری‌های جدید دارند و این می‌تواند موجب رشد اقتصادی و افزایش تقاضا برای پول در گردش شود. از سوی دیگر، شاید افزایش نرخ بهره موجب کاهش سرمایه‌گذاری شده و رکود در بازار را به دنبال داشته باشد.

بیشتر بخوانید: کرادفاندینگ چیست؟ آنچه که در مورد تامین مالی جمعی باید بدانید

ذخایر قانونی بانک‌ها 

این بخش همان میزان پولی است که بانک‌ها باید به‌عنوان ذخیره نزد بانک مرکزی نگه دارند و نمی‌توانند آن را برای اعطای وام یا سرمایه‌گذاری استفاده کنند. ذخایر قانونی نقش مهمی در کنترل نقدینگی و پول پایه بر عهده دارند. هرچه میزان ذخایر قانونی بیشتر باشد، بانک‌ها توانایی خلق پول جدید را نخواهند داشت و این باعث کاهش نقدینگی در سیستم بانکی می‌شود.

در مقابل، کاهش ذخایر قانونی به بانک‌ها این امکان را می‌دهد که پول بیشتری را به‌عنوان وام به مشتریان خود بدهند و این امر منجر به افزایش نقدینگی در بازار خواهد شد. چنینی تغییراتی در ذخایر قانونی می‌تواند به‌عنوان ابزاری مؤثر در کنترل تورم یا ایجاد رونق اقتصادی به کار گرفته شود.

سایر عوامل اقتصادی 

عوامل مختلف دیگری نیز بر پول پایه و نقدینگی اثر خواهند گذاشت که از بین آن‌ها می‌توان به مواردی همچون تحولات اقتصادی کلان، شرایط سیاسی، بحران‌های مالی و تغییرات در سطح تولید و مصرف اشاره کرد. با این وجود رشد پایه پولی چه تاثیری بر نقدینگی دارد؟ در پاسخ باید گفت اگر تولید ناخالص داخلی یک کشور به شدت کاهش یابد، ممکن است تقاضا برای نقدینگی کاهش یابد و بر حجم پول پایه تأثیر بگذارد.

عوامل سیاسی نیز می‌توانند تأثیرگذار باشند. تغییرات در سیاست‌های مالی دولت، مانند افزایش یا کاهش مالیات‌ها، می‌تواند بر سطح مصرف و سرمایه‌گذاری تأثیر بگذارد و در نتیجه بر نقدینگی و پول پایه تأثیر بگذارد. در مواقع بحران اقتصادی یا رکود، ممکن است دولت‌ها اقدام به افزایش عرضه پول کنند تا اقتصاد را تحریک کنند. به‌طور کلی، این عوامل به‌طور پیچیده‌ای با یکدیگر در تعامل هستند و کنترل و پیش‌بینی تأثیرات آن‌ها بر اقتصاد نیاز به تحلیل‌های دقیق و مداوم دارد.

تأثیرات افزایش یا کاهش پایه پولی و نقدینگی بر اقتصاد 

تغییرات در پول پایه و نقدینگی به‌طور مستقیم اقتصاد یک کشور را تغییر می‌دهند و می‌توانند به ایجاد یا کاهش تورم، رکود اقتصادی یا حتی رشد اقتصادی منجر شوند. این تأثیرات به شکل‌های مختلفی ظهور پیدا می‌کنند و برای درک آن‌ها، باید نگاهی به نحوه عملکرد این عوامل در بازارهای مالی و اقتصاد کلان داشته باشیم. به‌طور کلی، افزایش و رشد جهانی یا کاهش پول پایه و نقدینگی می‌تواند به تغییرات عمده‌ای در شرایط اقتصادی بینجامد.

بیشتر بخوانید: وام طلا چیست؟ چگونگی و شرایط دریافت آن

افزایش پول پایه، اگر به‌طور غیرقابل کنترل و بدون توجه به نیازهای واقعی اقتصادی انجام گیرد، می‌تواند موجب تورم شود. زمانی که پول بیشتری به‌طور مستقیم به سیستم اقتصادی وارد می‌شود، اما تولید و عرضه کالاها و خدمات به‌طور هم‌زمان افزایش نیابد، تقاضای بیشتر برای کالاها و خدمات موجب افزایش قیمت‌ها خواهد شد. این افزایش قیمت‌ها همان تورم است. بنابراین، بانک مرکزی و سیاست‌گذاران باید با دقت و به‌طور حساب‌شده اقدام به افزایش پول پایه کنند تا از بروز تورم جلوگیری شود. به نظرتان با وجود چنین شرایطی فرمول پایه پولی چیست؟ در واقع با تغییر خاصی مواجه نمی‌شویم زیرا فرمول مذکور از این قرار است: 

MB = اسکناس‌ها + ذخایر بانک مرکزی

افزایش پول پایه و نقدینگی می‌تواند در برخی شرایط موجب رشد اقتصادی شود. زمانی که بانک‌ها قادر به وام‌دهی بیشتر و تأمین مالی پروژه‌ها باشند، کسب‌وکارها بیشتر تمایل به سرمایه‌گذاری خواهند داشت. این امر به ایجاد فرصت‌های شغلی بیشتر و افزایش تولید منجر می‌شود. در نتیجه، نقدینگی بیشتر در اقتصاد به رشد تولید ناخالص داخلی کمک خواهد کرد.

در شرایط رکود اقتصادی، افزایش پول پایه و نقدینگی می‌تواند به‌عنوان یک ابزار برای تحریک رشد اقتصادی و خروج از رکود مورد استفاده قرار بگیرد. هنگامی که بانک مرکزی اقدام به کاهش نرخ بهره و افزایش پول در گردش می‌کند، هدف تحریک سرمایه‌گذاری و تقاضا است. 

نمودارها و داده‌های تاریخی 

آمار مقایسه نقدینگی و پول پایه در سال 1402 و توجه به Monetary Base Analysis یا mba نشان می‌دهد که نقدینگی همواره بیشتر از پول پایه بوده است. طبق گزارش مرکز آمار ایران، پول پایه در این سال به 10921 هزار میلیارد ریال رسیده است. از سال 1395 تا 1402، هر دو شاخص نقدینگی جاری و پول پایه به طور پیوسته رشد کرده‌اند. این افزایش‌ها به دلیل عواملی مانند سیاست‌های پولی انبساطی، بدهی‌های دولت به بانک مرکزی و تحریم‌هاست. رشد بالای نقدینگی می‌تواند به تورم و نوسانات اقتصادی دامن بزند، لذا مدیریت دقیق سیاست‌های پولی برای کنترل این رشد ضروری است.

نقش کرادفاندینگ و دونگی در نقدینگی و اقتصاد 

کرادفاندینگ یا تأمین مالی جمعی به‌عنوان یکی از ابزارهای نوین برای جذب سرمایه از عموم مردم، نقش مهمی در جریان نقدینگی، بهبود پایه پولی و رشد اقتصادی ایفا می‌کند. این مدل به کسب‌وکارها و پروژه‌ها اجازه می‌دهد که به‌جای تکیه بر منابع مالی محدود و یا وام‌های بانکی، سرمایه‌های مورد نیاز خود را از طریق افراد علاقه‌مند و سرمایه‌گذارانی که می‌خواهند در آن پروژه‌ها سهیم شوند، تأمین کنند. این نوع تأمین مالی برای کسب‌وکارها و حتی برای حمایت از نوآوری‌ها و ایده‌های خلاقانه نیز بسیار مناسب است.

کرادفاندینگ چگونه بر نقدینگی تأثیر دارد؟ 

کرادفاندینگ می‌تواند به‌طور مستقیم بر نقدینگی اقتصادی تأثیرگذار باشد. وقتی سرمایه‌گذاران عمومی وارد فرآیند تأمین مالی یک پروژه می‌شوند، پول‌های خود را به‌طور مستقیم در اختیار کسب‌وکارها قرار می‌دهند. این منابع مالی به سرعت در چرخه اقتصادی جریان پیدا کرده و به افزایش نقدینگی در بازار کمک می‌کنند. در نتیجه، کسب‌وکارها توانایی بیشتری برای پرداخت هزینه‌های عملیاتی، توسعه محصولات جدید، و جذب نیروی انسانی پیدا می‌کنند.

همچنین، کرادفاندینگ باعث می‌شود افراد زیادی در پروژه‌های اقتصادی کوچک و بزرگ مشارکت کنند، این امر به گردش بیشتر پول در اقتصاد می‌انجامد و نقدینگی در دست افراد و کسب‌وکارها بیشتر می‌شود. در شرایطی که اقتصاد با رکود مواجه است، این نوع تأمین مالی می‌تواند به‌عنوان یک راهکار مؤثر برای تقویت نقدینگی و تحریک فعالیت‌های اقتصادی در بخش‌های مختلف عمل کند.

بیشتر بخوانید: آیا از سرمایه گذاری در بازار ملک یا طلا و سکه خارج می شوید؟

نقش دونگی در تسهیل تأمین مالی جمعی 

دونگی به‌عنوان یک پلتفرم کرادفاندینگ، نقش بسیار مؤثری در تسهیل فرایند تأمین مالی جمعی ایفا می‌کند. این پلتفرم‌ به‌طور خاص برای تسهیل دسترسی کسب‌وکارها و پروژه‌های کوچک و بزرگ به سرمایه‌گذاران طراحی شده است. از طریق دونگی، کسب‌وکارها می‌توانند به سادگی پروژه‌های خود را معرفی کرده و از علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری دعوت به مشارکت کنند.

در این مسیر، دونگی نقش میانجی را ایفا می‌کند و به‌عنوان یک بستر شفاف، شرایطی را فراهم می‌آورد که افراد با اعتماد به نفس بیشتری در پروژه‌های اقتصادی شریک شوند و از ریسک های تغییر پایه پولی دور بمانند. سایر مزایای این امر عبارت‌اند از:

• تأمین مالی جمعی و رشد کسب‌وکارها: دونگی به کسب‌وکارهای گوناگون کمک می‌کند تا سرمایه لازم برای توسعه پروژه‌های خود را از منابع مختلف جمع‌آوری کنند. پلتفرم دونگی فرصت های سرمایه گذاری‌ را برای این کسب‌وکارها فراهم می‌آورد تا بتوانند سرمایه‌گذاران خرد را جذب کنند و از آن‌ها برای گسترش فعالیت‌های خود بهره ببرند.
• ایجاد فرصت‌های سرمایه‌گذاری جدید: دونگی با فراهم کردن دسترسی آسان به پروژه‌های جدید، این امکان را برای سرمایه‌گذاران ایجاد می‌کند که در طرح‌های نوآورانه و پربازده مشارکت کنند. این پلتفرم به افراد امکان می‌دهد تا از طریق سرمایه گذاری در پروژه‌های مختلف، در بازارهای نوظهور و در حال رشد حضور یابند.
• تأثیر کرادفاندینگ بر جریان نقدینگی و رشد اقتصادی: با جذب سرمایه‌های مردمی، کرادفاندینگ نقدینگی را در بازار ایجاد می‌کند که به جریان مؤثرتر پول در اقتصاد کمک می‌کند. این امر به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا فعالیت‌های خود را گسترش دهند، اشتغال‌زایی کنند و به رشد اقتصادی کشور یاری برسانند.

نتیجه‌گیری 

در این مقاله به بررسی مفاهیم پایه پولی، نقدینگی و تفاوت‌های آن‌ها پرداختیم. پول پایه به‌عنوان پول پرقدرت، شامل اسکناس‌ها و سکه‌های در گردش و سپرده‌های قانونی است، در حالی که نقدینگی شامل پول در گردش و شبه پول خواهد بود. 

تأثیرات سیاست‌های پولی بانک مرکزی، مانند نرخ بهره و ذخایر قانونی، بر این دو عامل اقتصادی بسیار مهم است. علاوه بر این نباید از یاد برد کرادفاندینگ به عنوان ابزاری نوین در تأمین مالی جمعی بر رشد کسب‌وکارها اثر مستقیمی دارد. مطالعه سایر مقالات مجله دونگی در حوزه‌های مشابه به پایه پولی به درک بهتر اقتصاد و تأمین مالی کمک می‌کند.  مشاوره سرمایه گذاری را با ما تجربه کنید.