ایران چگونه میلیاردها دلار پول نقد را در صنعت گردشگری از دست داد؟

در شرایطی که اقتصاد ایران با چالش های متعددی دست و پنجه نرم می کند، یک فرصت طلایی و چند میلیارد دلاری برای رشد، اشتغال زایی و کسب درآمد ارزی، تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. حوزه گردشگری، با ظرفیت های بی نظیر خود، می تواند به یکی از اصلی ترین موتورهای محرک اقتصاد کشور تبدیل شود، اما به نظر می رسد ایران همچنان از این درآمد سرشار ارزی بی بهره مانده است.

کارشناسان معتقدند سرمایه گذاری مناسب در زیرساخت های این صنعت، می تواند سهم قابل توجهی از بازار گردشگری منطقه ای و جهانی را نصیب ایران کند و وابستگی اقتصاد به نوسانات بازارهای نفتی را کاهش دهد.

توسعه گردشگری داخلی نیز نقش مهمی در توزیع عادلانه ثروت و کاهش تمرکز اقتصادی در کلان شهرها دارد. زمانی که مردم از شهرهای کوچک و مناطق کمتر توسعه یافته بازدید می کنند، جریان سرمایه و فرصت های شغلی به این مناطق منتقل می شود. این فرآیند نه تنها از مهاجرت های بی رویه به شهرهای بزرگ جلوگیری می کند، بلکه به حفظ فرهنگ و هویت محلی نیز کمک زیادی خواهد کرد.

ایران با داشتن آثار باستانی بی نظیر، جاذبه های طبیعی متنوع و فرهنگی غنی، پتانسیل عظیمی برای جذب گردشگر خارجی دارد. بهره برداری هوشمندانه از این منابع، نه تنها درآمد مستقیم ایجاد می کند، بلکه برند ملی کشور را در سطح جهانی تقویت کرده و به ایجاد تعاملات اقتصادی و فرهنگی پایدار کمک می کند. علاوه براین افزایش گردشگری موجب توسعه زیرساخت های حمل ونقل و خدمات عمومی می شود که اثرات مثبت آن، کیفیت زندگی تمام شهروندان را ارتقا می دهد.

اما چگونه می توان این پتانسیل عظیم را به یک واقعیت اقتصادی تبدیل کرد؟ مهران امیرحسینی، استاد دانشگاه و فعال گردشگری و هتلداری، در یادداشتی تحلیلی، معتقد است که موفقیت در این حوزه نیازمند یک نگاه جامع، بلندمدت و توسعه محور است. او تاکید می کند که بنگاه های اقتصادی در صنعت گردشگری، برای دستیابی به توسعه پایدار باید اصولی مشخص را در اولویت قرار دهند.

اصل اول، داشتن نگاهی بلندمدت است. بنگاه های موفق باید تاب آوری اقتصادی، بهره وری پایدار و خلق ارزش افزوده برای مشتریان را هدف اصلی خود قرار دهند و تجربه ای بیشتر از یک خدمت صرف به مشتری ارائه کنند.

دومین اصل، شفافیت و قانون مداری است. به گفته این کارشناس، رعایت قوانین ملی، به ویژه تکالیف مندرج در ماده (5) برنامه هفتم توسعه، باید به عنوان یک فرصت برای شکل دادن به مسیر توسعه پایدار گردشگری مورد استفاده قرار گیرد. شفافیت، حسابرسی دقیق و گزارش دهی مستمر از ارکان مهم یک بنگاه قدرتمند و قابل اعتماد در این صنعت هستند.

تاب آوری اقتصادی، سومین محور مهم برای ثبات و بقای بنگاه ها در این صنعت پرچالش است. گردشگری همواره در معرض نوسانات اقتصادی و بحران های سیاسی قرار دارد و بنگاه های موفق با طراحی مدل های انعطاف پذیر و مقاوم، توانایی مقابله با این شوک ها را دارند و راه را برای نوآوری هموار می سازند.

اصل چهارم، بازاریابی هوشمند و هدفمند است. شناخت دقیق نیازهای گردشگران، بهره گیری از فناوری های دیجیتال و خلق پیام های جذاب، زمینه ساز رشد سهم بازار و تقویت برند ملی است. بازاریابی باید بر خلق تجربه هایی فراتر از خرید خدمات تمرکز کند.

ایجاد خدمات متنوع و خلق ارزش افزوده، پنجمین رکن مهم موفقیت است. گردشگران امروزی به دنبال تجربه های چندبعدی هستند و ترکیب خدمات اقامتی با تجربه های فرهنگی، سلامت محور و طبیعت گردی، می تواند درآمدهای متنوعی ایجاد کرده و وابستگی بنگاه به فروش تک محصولی را کاهش دهد.

و در نهایت، ششمین و مهم ترین اصل، نقش نیروی انسانی است. تبدیل کارکنان از رابطه سنتی کارگر و کارفرما به نقش «مالک و سهامدار ذهنی»، بنیان یک سازمان پویا را شکل می دهد. زمانی که افراد خود را در موفقیت بنگاه سهیم بدانند، انگیزه و نوآوری آنها افزایش یافته و کیفیت خدمات به طور چشمگیری ارتقا پیدا می کند.

امیرحسینی در پایان نتیجه می گیرد که بنگاه داری اقتصادی در صنعت گردشگری ایران تنها زمانی موفق خواهد بود که از نگاه کوتاه مدت فاصله بگیرد، شفافیت و بهره وری را در دستور کار قرار دهد، بازاریابی هوشمند ارائه کند و نیروی انسانی صاحب انگیزه را در مرکز تصمیم گیری ها قرار دهد. تنها در این صورت است که این صنعت می تواند به موتور توسعه پایدار و ارزش آفرین اقتصاد کشور تبدیل شود.

چگونه شما می توانید موتور گردشگری را روشن کنید؟

همانطور که در این تحلیل اشاره شد، تبدیل پتانسیل عظیم گردشگری ایران به یک واقعیت اقتصادی، به سرمایه گذاری در کسب وکارهای خلاق و آینده نگر نیاز دارد. اما سوال اصلی اینجا است که این بنگاه های اقتصادی چگونه می توانند سرمایه لازم برای تحقق این چشم انداز را تامین کنند؟ پلتفرم تامین مالی جمعی دونگی دقیقا برای پر کردن همین خلا طراحی شده است. شما به عنوان یک سرمایه گذار، می توانید به جای انتظار برای سیاست های کلان، به طور مستقیم در رشد این صنعت نقش داشته باشید.

دونگی به شما فرصت می دهد تا در طرح های ارزیابی شده و شفاف در حوزه گردشگری، از ساخت یک اقامتگاه بومگردی گرفته تا توسعه یک استارتاپ خدمات مسافرتی، سرمایه گذاری کنید. این مدل، نه تنها به تحقق ایده های نوآورانه کمک می کند، بلکه با ایجاد حس مشارکت و مالکیت، دقیقا همان اصل ششمی را که کارشناس به آن اشاره کرد، در مقیاسی بزرگتر پیاده سازی می نماید. برای مشارکت در ساختن آینده گردشگری ایران، همین امروز طرح های دونگی را بررسی کنید.